ความสุขจากเด็กน้อย

เด็กคนนึง เคยทำ ผมปวดหัว

เด็กคนนึง เคยทำ ผมสุดขำ

เด็กคนนึง คอยสร้าง ความทรงจำ
คอยตอกย้ำ ว่าทุกวัน มันสวยงาม

วันเวลากำลังผ่านไป โลกหมุนไป ทุกๆสิ่งมีเปลี่ยนแปลง เช่นเดียวกับเด็กน้อยคนนึงที่กำลังโตขึ้นทุกวัน ทำให้เรารู้สึกว่าเวลามันผ่านไปอย่างรวดเร็ว หลายสิ่งเปลี่ยนไป แต่สิ่งนึงที่ยังคงมีอยู่เหมือนเดิมและสัมผัสได้อยู่ตลอด นั่นคือ ความสุข เพียงแค่รอยยิ้มเล็กๆ ของเด็กคนนึง ก็ทำให้เรามีแรง พร้อมที่จะสู้ต่อไปในวันพรุ่งนี้แล้ว

การ์ดอวยพร

ร้อยเรียงถ้อยคำจากใจ  ส่งให้คนที่รักมาก

วันไหนที่ลูกนั้้นขาด  รู้ไว้พ่อแม่ห่วงใย

มากไปน้อยไปไม่รู้  บางคนไม่เห็นคุณค่า

พ่อแม่จะทำจนกว่า  เวลาพรากเราจากกัน

จงเก็บไว้คอยเตือนใจ  วันใดพ่อแม่ไม่อยู่

ให้ลูกจงเปิดอ่านดู  จะรู้คุณค่าของมัน

ไม่มีของขวัญใดๆจะมีค่าเท่าพรจากพ่อกับแม่

การ์ดทุกใบล้วนมีความหมายกับป๊าม้านะลูก เพราะป๊ากับม้าตั้งใจและช่วยกันทำขึ้นมา ซึ่งมีใบเดียวในโลกนะลูก เพราะฉะนั้นเก็บรักษาไว้ให้ดี และเปิดอ่านบ่อยๆ เซนส์ก็จะรู้ว่าใครรักเซนส์มากที่สุดและไม่มีใครจะรักเซนส์ได้มากหรือเท่ากับป๊าม้าอีกแล้ว ต่อให้คนทั้งโลกไม่รักเซนส์ และไม่มีใครสนใจเซนส์ แต่หนูจงรู้ไว้ว่ายังมีคน2คน ที่ยังรักเซนส์เสมอ และไม่มีวันเปลี่ยน  (ป่าป๊ากับหม่าม้าไง)

ขำๆ(ตอนที่11 แซวหนัง)

เร็วๆนี้ครับ55555

เผลอแป๊บเดียว

เผลอแป๊บเดียวก็เดือนกรกฎาแล้ว และเผลอแป๊บเดียว เดือนนี้ลูกชายตัวน้อยของแม่ก็จะอายุครบ 5 ขวบเต็มแล้ว เวลาไม่ว่าจะผ่านไปเร็วซักแค่ไหนก็ตาม แต่สำหรับคนเป็นแม่แล้ว ลูกก็ยังคงเป็นเด็กตัวน้อยๆที่ยังต้องคอยให้แม่นั้นทะนุถนอมประคบประหงมอยู่ร่ำไป .. และสำหรับแม่อย่างเนยด้วยแล้ว วินเซนส์คือที่สุดในชีวิต คือความรักทั้งหมดที่เนยมี คือทุกสิ่งทุกอย่าง คือหัวใจคือระยะเวลา คือความหมายในการมีชีวิตอยู่ คือลมหายใจ คือความหวัง คือความสุข เพราะวินเซนส์เป็นคนสอนอะไรหลายๆอย่างให้แม่อย่างเนย สอนให้รู้จักรัก รู้จักให้ รู้ซึ้งถึงคำว่า เสียสละ โดยเฉพาะคำว่า คุณค่าในตัวเอง ที่เนยได้เรียนรู้มันในตอนที่มีลูกนี่เอง และที่เนยทุ่มเทมากขนาดนี้ เพราะวินเซนส์เป็นลูกเพียงคนเดียวที่เนยมี แบบว่าคนอื่นๆที่เห็นเนย เห็นความรักและการปฏิบัติที่เนยทำต่อลูก มักจะพูดคำเดิมๆซ้ำๆว่า ก็ลูกคนเดียวไง จุดนี้ก็ต้องยอมรับ ใช่ เพราะเนยมีวินเซนส์คนเดียว เค้าคือหัวใจเพียงดวงเดียวที่มีอยู่สำหรับเนย ฉะนั้นไม่ว่าเวลาจะผ่านไปซักแค่ไหน วินเซนส์ก็จะยังเป็นคนที่เนยเฝ้าโอบอุ้มทะนุถนอมอย่างนี้เรื่อยๆไปและตลอดไป
หลายครั้งต่อหลายครั้งที่มีคนตำหนิการเลี้ยงดูลูกของเนย มักจะว่าเนย ว่าเนยโอ๋ลูกมากเกินไป เลี้ยงลูกให้เป็นเด็กเสมอ ไม่ให้ลูกกระทบกับอะไรเลย ลูกจะไม่มีภูมิ ทุกวันนี้เดินห้างก็ยังจับมือ กินข้าวก็ยังสับเป็นชิ้นเล็กๆ เข้าห้องน้ำก็ยังเข้าด้วยกัน ประคบประหงมห้ามนู้นห้ามนี้ ปกป้องไว้ก่อนโดยเอาประสบการณ์ของเราตัดสินว่ามันอันตราย ว่ามันเสี่ยง หรืออะไรก็ตามแต่ ที่แม่อย่างเนยจะปกป้องดูแลได้ บางครั้งเนยรู้ว่ามันอาจจะดูมากเกินไป เด็ก บางครั้งต้องเผชิญบ้าง ให้เจ็บบ้าง หรือบางอย่างต้องให้เรียนรู้เองบ้าง นั่นเนยก็รู้และบอกตัวเองเสมอว่า ควรให้ลูกเรียนรู้โลกความจริงบ้าง ปล่อยบ้าง แต่ไม่รู้ซิ บางครั้งถ้าไม่ได้จับมือลูก เนยก็รู้สึกว่ามันไม่อุ่นใจและลูกกำลังไม่ปลอดภัย
ใครจะว่ายังไงก็ตาม เนยรับฟังนะคะ แต่แค่อยากบอกว่าเนยรักวินเซนส์สุดหัวใจที่มี การแสดงออกมันเลยเป็นแบบนี้ อาจจะเลี้ยงไม่เหมือนใครหรืออาจจะไม่โดนใจใคร แต่เนยก็คิดว่า มันเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับลูกของเนย
แม่คนนี้รักลูกตัวน้อยของแม่มากๆนะครับ ^_^

Mask WinSense

การแปลงร่างที่แท้จริงของ winsense 

ที่คิดเอง แต่งเอง เก๊กท่าเอง บอกให้ป่าป๊าถ่ายรูปให้ด้วย

เลยต้องเอามาอวดกันหน่อยครับ55555

devil น้อย

devil น้อย จอมป่วนยามเช้า
ตื่นเช้ามา ไม่มีสงบเลยบ้านนี้ กับเจ้าปีศาจน้อยประจำบ้าน
สารพัด ไม่ ไม่ ไม่ .. ตั้งแต่ ไม่ตื่น ไม่อาบ ไม่แต่ง ไม่กิน ไม่ไป ไม่เอา .. เฮ้อ !! กว่าจะพาไปโรงเรียนได้ในแต่ละวัน รบกันเหนื่อยเลยจริงๆ พอหม่า้ม้าเริ่มดุ เพราะเริ่มจะ "ไม่" เยอะเกินไปแร่ะ เจ้าปีศาจน้อยย้อนกลับมาว่า

"ก็บอกแล้วไงว่าเซนส์ไม่ชอบให้ใครมาบังคับ"

OMG!!~ นี่มันปีศาจในร่างมนุษย์น้อยของจริงเลย ชัดเจน

ไอติม 1 แท่ง

เมื่อวานกลับมาจากโรงเรียนพร้อมไอติม 1 แท่ง
หม่าม้าก็นั่งคุยกับลูก ถามนู้นนี้นั่นตามปกติที่เคยถามอยู่ทุกวันๆ ว่าโรงเรียนเป็นไง วันนี้เรียนอะไร การบ้านเสร็จมั๊ย กินข้าวกินนมหมดรึเปล่า คุณครูดุมั๊ย เพื่อนแกล้งมั๊ย วันนี้หกล้มรึเปล่า ได้แผลกลับบ้านมั๊ย และอื่นๆอีกมากมาย ย้ำว่าถามเป็นปกติอยู่ทุกวัน เซนส์ก็ตอบอยู่ทุกๆวัน .. แต่วันนี้ฮีตอบมาว่า

"หม่าม้า ขอเวลากินไอติมซักพักได้มั๊ย" ((หน้าฮีซีเรียสมาก))

T^T ลูกชายแม่เปลี่ยนไป โตเป็นหนุ่มไม่อยากคุยกับแม่แล้วใช่มั๊ย

เวอร์ไปม่ะ

เมื่อวานป๊าซาหาแรมโบ้มาเปิดให้ลูกชายสุดที่รักดู
วินเซนส์ก็ดูไปอย่างเบื่อๆ(ในช่วงแรก) แต่พอไปได้กลางๆเรื่อง เริ่มมันส์และดูท่าคุณชายจะมันส์มาก อินจัด เพราะตลอดทั้งเรื่องจะได้ยินคำว่า
" เวอร์ไปม่ะ - ได้อีก - ฉากนี้เจ๋งมาก - เท่ห์มาก - พระเอกจะเก่งไปไหน - เท่ห์ได้อีก - เวอร์ได้อีก - ทำได้ไงเนี่ย - โอ้โห้ สุดยอด - เวอร์อีกแร่ะ - จะเกินไปหน่อยมั้ง - โอ้โห้ เจ๋งอ่ะ "
และอื่นๆอีกมากมายจำไม่หมด คือสองพ่อลูกดูกันไปอินกันไป สรุปทั้งเรื่องแม่เนยไม่รู้เลยว่าแรมโบ้พูดอะไรบ้าง ได้ยินแต่เสียงวินเซนส์กับป๊าซาอินกันตลอดๆ วินเซนส์มันส์เวอร์จนเก็บเอาแรมโบ้ไปนอนละเมอเชียวละ แต่ป๊าซายังสะใจไม่พอ บอกว่าวันนี้จะจัดภาค 2 ให้ลูกอีก วันละภาค สรุปแล้วแม่เนยคงได้ยินอย่างนี้ไปอีก 4 วัน .. จริงๆเลยคร่าาา พ่อลูกบ้านเนี่ย ^_^

ทรงใหม่

ทรงที่แล้วว่ากวนแล้วนะ เจอทรงใหม่ แนวกว่าเป็นไหนๆ
แนวไม่แนว ก็เล่นเอาคุณครูรับไม่ได้ทั้งโรงเรียน >.<
ป๊าซาแค่ส่ายหัวเบาๆ หุหุ ... เอาน๊าๆๆ ทุกคนขาาา ปีหน้าลูกขึ้น ประถม หม่าม้าก็ไม่ได้เล่น เอ๊ย ไม่ได้ตัดผมแหวกๆแบบนี้ให้ลูกอีกต่อไปแล้วนิน๊า ^3^

ได้อีก

เมื่อวานหม่าม้าเนยนั่งทำงานหน้าคอม เพลินๆๆเพลินมาก งานยุ่งว๊ากกกกก ((กล้าพูด - -")) ป๊าซาก็ร้องเรียก " น้องเนย หนูเนย เนย น้องเนย หนูเนย เนย น้องเนยยยยยย" คือเรียกไปซิ ไม่หัน ไม่ว่าง ไม่มีอะไรจะพูดด้วยค่ะ ทำงานอยู่
และแล้วๆๆๆ ทันใดนั้นเองป๊าซาก็มีพวกขึ้นมาทันทีทันใด ((เข้าใจว่าฮีแกคงรำคาญแทนอ่ะนะ))
"นิน้องเนย ป๊าซาเรียกเนี่ย ทำไมไม่พูด หันมาหันมา"
กร๊ากกกกกกกก เด็กคนนี้ได้อีกๆๆ แต่ยังหันไม่ได้ มือพิมพ์อยู่ไม่ว่างๆๆ เลยไม่ได้หันไปตอบอะไร คราวนี้เดินมาถึงที่เลย ดึงมือให้หยุดพิมพ์
"น้องเนย บอกให้คุยกับป๊าซาก่อนไง"
ลูกชร้านนนนน ลูกฉัน ปีนเกลียวมากลูก ใครบอกใครสอนให้พูดให้จาเนี่ย เฮ้อ !!~ แสบจริงๆเชียว
สุดท้ายเลยต้องหันไปถามป๊าซาว่ามีอะไรค่ะ เรียกทำไมค่ะ
"เปล่า พี่แค่คิดถึงเมีย เห็นเมียหายไปนาน" 0_o ก็งานยุ่งไง ยุ่งทั้งวัน สมาคมแม่บ้านมันยุ่งค่ะ ^_^

เด็กทำงาน

เด็กคนนี้ทำงานมาตั้งแต่ 3 ขวบ ปัจจุบันอายุจะครบ 5 ขวบแล้ว ถึงผลงานจะไม่เยอะอะไรมากมาย แต่ทุกครั้งที่ขึ้นชื่อว่ามันเป็นงาน เด็กคนนี้ก็จะตั้งใจทำทุกครั้ง เด็กคนนี้แสดงให้ทุกคนเห็นเสมอถึงความรับผิดชอบที่สูงมาก ถึงแม้บางครั้งจะต้องทำงานตั้งแต่เช้าจนค่ำ ทั้งหิวข้าว ง่วงนอน เหนื่อย หรืออะไรก็ตาม เด็กคนนี้ก็อดทน ทำงานจนเสร็จ เพราะถูกสอนเสมอว่าให้รับผิดชอบต่อหน้าที่ ต่องานของตัวเอง และบางครั้งที่ผิดพลาด เด็กคนนี้ไม่เคยรีรอที่จะพูดคำว่าขอโทษ ไม่ว่าจะเรื่องเล็กหรือใหญ่ เ็ด็กคนนี้จะขอโทษทุกครั้งที่คิดว่าสิ่งนี้ผิด สิ่งนี้ไม่ดี .. เด็กคนนี้อายุยังไม่ 5 ขวบค่ะ แต่มีความรับผิดชอบ มีเหตุผล และรู้จักขอโทษเมื่อทำผิด
ไม่ได้ยกหางลูกตัวเองหรอกนะ แต่อยากให้มองว่าเด็กมันผิดมันยังรู้จักขอโทษ ไม่เคยหนีปัญหา หรือโยนความรับผิดชอบทิ้ง เหมือนผู้ใหญ่บางคนที่ทำเรื่องผิดพลาดแต่ไม่มีแม้กระทั้งคำขอโทษหรือคำอธิบาย เนยถือว่าคนแบบนี้คือคนที่ไม่มีความรับผิดชอบ และการให้ลูกของเนยทำงานร่วมกับคนแบบนี้ เนยไม่เอาดีกว่า เนยเลี้ยงลูก สอนลูกของเนยมาดีแล้ว แต่ต้องมาร่วมงานกับคนที่ทำตัวอย่างไม่ดีแบบนี้ ขอเลือกไม่ทำงานด้วยค่ะ ^_^

เด็กชายลีลา

เด็กชายลีลา ตื่นเช้ามาก่อนไปโรงเรียนคุณชายน้อยท่านจะลีลาเยอะ เยอะสิ่งมากอย่าง กว่าจะอาบน้ำ แต่งตัว กินข้าว เล่นเอาหม่าม้ามึนไปหมด แต่เยอะมากไปมันก็ไม่ดี หึหึ ดุกันบ้างอะไรบ้างเถอะ พอคุณชายท่านโดนหม่าม้าดุ กลัวหัวหดเลยหล่ะ ซะที่ไหนล่ะ ย้อนกลับมาเข้านั่น
" หม่าม้าอย่าดุหนูได้ม่ะ เดี๋ยวหม่าม้าจะตกนรกเอานะ พระเจ้าไม่ชอบคนดุ ถ้าหม่าม้าดุ พระเจ้าจะโกรธหม่าม้ามาก แต่พระเจ้าไม่โกรธหนู พระเจ้าใจดีกับหนู นี่หนูสอนนะ หม่าม้าจำไว้ด้วยล่ะ จะได้ไม่ตกนรก" มึนค่ะมึน เถียงไม่ออก ค้างไป ยังไม่จบนะ มันต่อมาอีก หันมาทำหน้าจริงจังใส่อีกหนึ่งรอบ พร้อมพูดว่า "เข้าใจแล้วนะหม่าม้า"
- -" ฮึฮึฮึ อึ้งไปแบบงงๆ อีกครั้งของอีกครั้ง ทำไมฉันรู้สึกถึงความพ่ายแพ้ตลอดๆแบบนี้ฟ่ะเนี่ย โดนน็อคแบบมึนๆอยู่ร่ำไป
เกิดมา 29 ปี พึ่งจะรู้ว่า ถ้าแม่ดุลูก พระเจ้าจะโกรธ ถ้ารู้แบบนี้ บอกแม่ไปตั้งแต่เด็กๆแล้ว นี่ถ้าวินเซนส์ไม่สอนคงไม่รู้ไปอีกนานอ่ะ >..,<

ยิ่งโตก็ยิ่งเยอะ

เด็กอะไรก็ไม่รู้ยิ่งโตก็ยิ่งเยอะ
เดี๋ยวนี้ก่อนฮีจะนอนฮีก็เยอะเอากับคนนู้นคนนี้ไปหมด ในบ้านมีแค่ป๊ะป๊าหม่าม้า ตามใจฮีจนไม่อยากตามใจแล้วก็ไม่สนใจดีกว่าปล่อยให้เยอะไปคนเดียวนั้นแร่ะ แต่คิดหรอว่าฮีจะสิ้นฤทธิ์ ฮีหยิบโทรศัพท์โทรไปเยอะกับคนอื่นต่อ ฮีดูรูป ใครที่ฮีรู้จักฮีโทรไปเยอะด้วยหมด เหอเหอ วันหลัง ต้องลบรูปออก เพราะฮีจำเบอร์ไม่ได้ ฮีอาศัยจำรูปเอา สุดท้ายคนที่ฮีโทรไปก็วางสายหลีกหนีฮีหมดเพราะคุยกับฮีไม่รู้เรื่อง (ก็กับพ่อกับแม่ยังสื่อสารกันไม่ค่อยจะเข้าใจเลยนิ นับประสาอะไรกับคนอื่นล่ะก๊า) สุดท้ายฮีก็หันมาเยอะเอากับป๊ะป๊าหม่าม้าเหมือนเดิม ยิ่งวันนี้ป๊ะป๊าหยุดงานอยู่บ้านด้วย ฮีเยอะจากปกติอีกสามสิบแปดเท่าตัว ป๊าม้าไม่ไหวจะกล่อมนอนแล้ว เลยสามัคคีกันหันหลังให้ ฮีก็ดิ้นขลุกขลักอยู่ซักพัก เห็นว่าไม่มีใครสนใจแน่แล้ว เลยปล่อยไม้ตายสุดท้ายเพื่อเรียกร้อง "ถ้าไม่มีคนกอดหนูไม่นอน" ป๊าม้าพร้อมใจหันกลับมากอด ไม่ถึง 5 นาที ลูกลิงหลับสนิท เฮ้อ !!~ ถ้าจะง่วงขนาดนี้ จะเยอะแยะไปเพื่อใคร ก็หลับๆไปซะก็สิ้นเรื่อง วินเซนส์น๊าวินเซนส์ ^_^

เค้าจะร้องแล้วนะ

คิดถึงเค้าม้ายยยยยยยยย
ถ้าไม่คิดถึงเค้า เค้าจะร้องแล้วนะ T_T

การทำงานอีกครั้งของวินเซนส์

ครั้งนี้ได้มีโอกาสร่วมงานกับทีมงาน trueclicklife เป็นรายการเกี่ยวกับเด็กๆ มีทั้งสาระความรู้และประโยชน์มากมาย มีพิธีกรสาวสวยอย่าง พี่แพรว หัสสยา อิสริยะเสรีกุล ที่น่ารักเป็นกันเองสุดๆ แถมเก่งอีกต่างหาก และที่สำคัญ สวย ((สวยมากจนวินเซนส์ของเราม้วนไปหลายรอบเลย ตาอ่ะไม่มองกล้องหรอก มองแต่พี่พิธีกรเนี่ยแร่ะ อิอิ))
วันนี้เป็นอีกครั้งที่คนเป็นพ่อเป็นแม่อย่างแม่เนยกับป๊าซา ได้ยิ้มแก้มปริ เพราะภูมิใจในตัวลูกชายคนนี้ ไม่เคยคิดเลยว่าลูกเราจะน่ารักและเก่งได้แบบนี้ ตลอดเวลาที่นั่งรอถ่ายอยู่ วินเซนส์จะยุกยิกตลอดๆ ไม่นิ่งเลย ไม่รู้วันนี้คุณชายท่านไปร่าเริงอารมณ์ดีมาจากไหน ทำเอาเราใจเสียไปแล้วกว่าครึ่ง ไม่นิ่งแบบนี้แย่แล้วล่ะ แต่พอพี่ๆเริ่มนับ 5 4 3 2 1 วินเซนส์ของเรานั่งนิ่ง หลังตรง อยู่ในท่าเตรียมพร้อมโดยอัตโนมัติ แล้ววินเซนส์ของเราก็ทำได้ดีเยี่ยม ยิ้มแย้มร่าเริง ตอบคำถาม โอ๊ย คุณพระ แม่ปลื้มมาก >,<
ทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดี และดีเกินคาด ดีเกินกว่าที่คาดไว้มาก ตอนแรกที่ทีมงานส่งสคริปมา โอ้ววววว ยาวมาก ยากไปมั๊ยสำหรับลูกเราเนี่ย แต่พอทุกอย่างมันออกมาดีขนาดนี้ คำเดียวเลย ภูมิใจมาก ลูกแม่เก่งมาก
ป๊าซาที่เคยเห็นนิ่งๆ วันนี้ชมลูกไม่หยุด ยิ้มหน้าบานกว่าแม่เนยอีก กอดลูกไม่ปล่อยเลย แต่ที่ทำให้เรา 2 คนสุขยิ่งกว่าคือน้ำเสียงน้อยๆของลูก "ป๊ะป๊าหม่าม้าภูมิใจใช่มั๊ย เซนส์ทำเพื่อป๊ะป๊าหม่าม้าเลยนะ หนูเก่งมั๊ย"
โถ่ ลูก ปลื้มจนไม่รู้จะปลื้มยังไงแล้วครับ รักวินเซนส์จัง อิอิ

ขอบคุณทีมงาน clicklife ทุกๆคนเลยนะคะ ที่ให้โอกาสวินเซนส์ได้ร่วมงานด้วย ขอบคุณที่พี่ๆใจดีน่ารัก ขอบคุณขนมอร่อยๆที่เตรียมไว้ให้วินเซนส์ด้วยนะครับ อร่อยมาก

แล้วอย่าลืมติดตามรายการ clicklife ได้เร็วๆนี้นะคะ ^_^

แคสงาน 3 ที่

วันนี้เซนส์วิ่งแคสงาน 3 ที่เลย ไปกับหม่าม้าแค่ 2 คน เพราะป๊ะป๊าไม่ว่าง เป็นกำลังใจให้วินเซนส์กันด้วยนะครับ
หรือต้องเป็นกำลังใจให้แม่เนยกันแน่เนี่ย เพราะแม่เนยต้องหลงทางเป็นแน่ ไม่เคยจะรู้ทิศรู้ทางกับใครเค้า T^T

นักเรียนอนุบาล 3 ของแม่

วันเวลาผ่านไปเร็วเหมือนติดจรวด สมัยเราเป็นนักเรียนต้องตื่นแต่เช้าไปนั่งเบื่อๆทั้งวันอยู่ในห้องเรียน เรารู้สึกได้ว่าปีๆนึงที่ผ่านไปทำไมมันช้าได้ใจขนาดนี้ กว่าจะผ่านแต่ละชั้นแต่ละปี เล่นเอาเบื่อเข้าเส้นกันไปเข้านึง >> แต่วันนี้ วันที่เราได้เป็นแม่ วันที่เราได้เห็นลูกใส่ชุดนักเรียน วันที่เราได้จูงมือส่งลูกเข้าโรงเรียน มันชั่งเป็นเวลาที่ผ่านไปเร็วดีนะ เหมือนพึ่งจะซื้อชุดนักเรียนใหม่ให้ลูกเข้าอนุบาล 1 อยู่ไม่กี่วันนี้เลย ผ่านมาอีกนิด เอ้าลูกขึ้นอนุบาล 2 แล้วหรอเนี่ย และแล้ววันนี้ตื่นขึ้นมา ลูกเราก็เป็นนักเรียนอนุบาล 3 ซะแล้ว เผลอแป๊ปเดียวเอง ลูกแม่จะเป็นเด็กประถมแล้ว จะเป็นหนุ่มแล้วน๊า ^_^ แต่ที่เหมือนเดิมคือ ความขี้อ้อนของลูกฉันไม่เคยเปลี่ยนแปลง เมื่อเช้าก็อ้อนกัน กอดรัดฟัดเหวี่ยง กว่าจะได้ไปโรงเรียน ก็เล่นเอาเหนื่อย แต่ก็ดีใจยิ้มได้ เพราะไม่รู้ว่าลูกชายจะอ้อนแม่แบบนี้อีกนานแค่ไหน โตเป็นหนุ่มเมื่อไหร่จะยังให้แม่คนนี้กอดให้แม่คนนี้หอมก่อนไปโรงเรียนอยู่อีกมั๊ย
วันนี้ก่อนเดินเข้าโรงเรียนไป เซนส์สัญญากับหม่าม้าว่า "ป๊ะป๊าหม่าม้า หนูจะตั้งใจเรียน จะฟังที่คุณครูสอน ไม่ดื้อกับคุณครู จะกินนมให้หมด เพราะป๊ะป๊าหม่าม้า เหนื่อยหาค่าเทอมให้หนูใช่มั๊ย ค่าเทอมหนูแพงมากใช่มั๊ย" แค่คำสัญญาน้อยๆนั่นแม่ก็มีความสุขมากแล้วครับ ต่อให้เหนื่อยอีกร้อยเท่าพันเท่าแม่ก็จะทำต่อไปเพื่อลูกของแม่ ...
พอซึ้งกันเสร็จก็ต้องหันมาย้ำกันอีกรอบ ในเรื่องสำัคัญ ว่าเซนส์ลืมอะไรไปอีกข้อรึปล่า
"อ้อ !!~ และจะไม่ให้ใครจุ๊ฟๆด้วย" อันหลังนี้ค่อนข้างสำคัญนะลูก ห้ามให้ใครจุ๊ฟๆ งงกันล่ะซิ ทำไมต้องมีข้อนี้ ก็เวลาไปรับที่โรงเรียนจะมีสาวๆวิ่งมาฟ้องแม่เนยว่า "คุณแม่น้องเซนส์ขา วันนี้น้องคนนั้นมาหอมแก้มเซนส์อีกแล้วค่ะ หรือ คุณแม่น้องเซนส์ขา วันนี้มีสองคนแย่งกันจุ๊ฟน้องเซนส์ด้วยค่ะ" -_- ฟังแล้วรู้สึกว่าเอ่อ คือ เอ่อ พึ่งจะอนุบาลกันม่ะช่ายหรอ เร็วกันไปนะ เลยต้องมีกฎ ห้ามใครจุ๊ฟๆด้วย แม่หวง 5555

เปิดเทอม

พรุ่งนี้ตัวแสบของเราก็เปิดเทอมแล้ว เผลอแผล็บเดียว ลูกแม่ก็จะเป็นหนุ่มน้อยอนุบาล 3 ซะแล้ว วันเวลาผ่านไปรวดเร็วจริงๆเลยแฮะ
นึกถึงวันพรุ่งนี้ความเงียบเหงากำลังจะเข้ามาเยือนป๊ะป๊าหม่าม้าแว้วววว โฮ๊ะๆๆๆๆ เศร้าสุดๆ >_<~ ((เศร้าออกนอกหน้า))

ขำๆ(ตอนที่10 แปลงร่าง)

แปลง.....ร่าง......เป็น......มดเขียว......W.1

เด็กดีของแม่

หลายครั้งต่อหลายครั้งที่เราได้รับคำชมจากคนรอบข้างถึงวินเซนส์ลูกชายของเรา และทุกครั้งไม่ว่าจะกี่ครั้งหรืออีกครั้ง เราก็จะยิ้มอย่างภาคภูมิใจทุกครั้ง รับคำชมเหล่านั้นมาอย่างหน้าชื่นตาบานทุกๆครั้ง และวันนี้ก็เป็นอีกครั้งที่เราได้ยินคำชมซ้ำๆั้นั้น แต่เราก็ยังภูมิใจไม่น้อยลง
ร้านขนมแถวบ้านมีอยู่ 3-4 ร้าน ที่เซนส์เวียนว่ายซื้อมาตั้งแต่เล็กจนโต จนแม่ค้าและชาวบ้านแถวนี้คุ้นเคยชินตา ทุกรั้งที่เดินเข้าร้านไหนก็ตาม เซนส์ก็จะเลือกขนมเพียงแค่อย่างสองอย่าง เอาแค่ที่อยากกินเท่านั้น ป๊าม้า ต่างหากที่คอยยัดเยียดให้ ว่าเซนส์เอาอันนี้เพิ่มมั๊ย "ไม่ครับ" เซนส์อันนี้เอามั๊ยอร่อยนะ "ไม่ครับ" เซนส์พอแล้วหรอเอาอะไรอีกมั๊ยลูก "ไม่เอาครับ พอแล้ว" จบบทสนทนาเหล่านั้น เราก็จะได้ยินคำชื่นชมจากเหล่าบรรดาแม่ค้าเสมอๆ ว่าเซนส์เป็นเด็กดี น่ารัก รู้จักพอ เราได้ยินบ่อยมาก แต่ก็ปลื้มทุกที หน้าบานทุกครั้ง หรือเวลาไปเซเว่นหรือห้าง ที่มีทั้งขนมและของเล่นมากมาย เซนส์ก็ทำเหมือนเดิม คือเลือกเอาแค่ที่อยากกินอย่างสองอย่าง หรือบางวันก็ไม่เอาขนมเลยก็มี เพราะเซนส์บอกว่าวันนี้ไม่หิวขนม ส่วนของเล่น ต่อให้อยากได้แค่ไหน แค่ป๊าม้าบอกว่าไม่และอธิบายเหตุผลไป เซนส์ก็จะเข้าใจ ไม่ดิ้นร้องจะเอา เหมือนที่หลายๆครั้งเซนส์เคยเห็นเด็กคนอื่นดิ้นอยู่ในเซเว่น ในห้าง ในร้านขายของเล่น ในร้านขนม ร้องเอาขนมร้องเอาของเล่นและอาละวาดใส่พ่อแม่ ถ้าเซนส์เห็นภาพเหล่านั้น เซนส์จะเดินมาบอกทันที "หม่าม้าครับป๊ะป๊าครับ แบบนั้นไม่ดีเลยเน๊าะ ไม่เห็นต้องร้องไห้เลย ต้องเก็บเงินซิถ้าอยากได้ แล้วค่อยมาซื้อก็ได้เน๊าะ" เราสองคนดีใจ ภูมิใจ ที่ทุกๆครั้งลูกของเราคิดเรื่องพวกนี้ได้อย่างมีเหตุผล และจดจำคำสั่งสอนของเราได้เสมอและนำมาใช้ได้
นอกจากเรื่องนี้ยังมีอีกหลายเรื่องที่ลูกแสดงให้เรารู้ว่า เค้าเป็นเด็กดีมากจริงๆ
ป๊ะป๊า หม่าม้าอยากจะบอกวินเซนส์ว่า เราภูมิใจมากที่ลูกเป็นคนดี มีความคิด และน่ารัก เราอยากจะบอกลูกว่า ขอบคุณนะลูกที่เกิดมา ขอบคุณที่ทำให้ความเป็นพ่อเป็นแม่ของเราให้วันนี้มันมีความหมายมากมาย

ขำๆ(ตอนที่9 เด็กจากอนาคต)

WINSENSE!!เด็กผู้มาจากอนาคต

อ่ะฮ่า.....

ทราบแล้วเปลี่ยน !!

โหล ๆ ๆ เทส ๆ ๆ

ว.ซ. เรียก ว.สอง ทราบแล้วเปลี่ยน !!~

โหลๆๆมีใครคิดถึงวอซอมั๊ย ทราบแล้วเปลี่ยน >.<

ดัชชี่บอย

เด็กน้อย >>> ดัชชี่บอย ^_^

เด็กหรึ่ม

เด็กหรึ่ม ~_~!!

เวลาเซนส์ทำอะไรน่ารักๆหรือน่าเอ็นดู ป๊ะป๊ามักจะเอามืกโยกหัวเซนส์ไปมาแล้วบอกว่า "เด็กหรึ่มเอ่ย"
ณ วันนี้เราสามคนพ่อแม่ลูกนั่งเล่นกันอยู่ หม่าม้าก็ทำหน้าโก๊ะใส่เซนส์กับป๊ะป๊า เซนส์เดินมาเอามือลูบหัวมาแล้วก็โยกไปมา แล้วพูดว่า "หม่าม้าเอ่ยหม่าม้า หรึ่มจริงๆเลยนะเรา" พูดพร้อมส่งยิ้มเอ็นดูมาให้ เหอเหอ สาบานได้เลยว่านี่ลูกฉัน >.<^^

ความทรงจำเล็กๆในหัวใจน้อยๆ

ความทรงจำเล็กๆในหัวใจน้อยๆ

วันนี้จิตรกรตัวน้อยของเราอารมณ์ดี นั่งวาดรูปแต่เช้าเลย ซักพักก็วิ่งเอาผลงานมาให้ป๊ะป๊าหม่าม้าดู พอป๊ะป๊าหม่าม้าเห็นรูปก็มองหน้ากันพร้อมอมยิ้มเล็กๆ ก็นะ รูปที่เซนส์วาดมันสื่อถึงความเป็นครอบครัวเราได้เป็นอย่างดี แสดงว่าสมองน้อยๆได้จดจำภาพเหล่านี้ไว้ในหัว จนถ่ายทอดออกมาเป็นภาพได้เลย เป็นภาพที่หม้าม้ามักจะกอดเซนส์ไว้ แล้วป๊ะป๊าก็มักจะคว้ากล้องมาถ่ายเรา ไม่ว่าจะไปไหนหรือแม้แต่อยู่ในบ้าน ป๊าก็ห้อยกล้องอยู่ตลอด หม่าม้าก็จะกอดเซนส์ไว้แบบนี้เพื่อให้ป๊าได้ถ่ายรูปไว้เป็นความทรงจำ จนกลายเป็นสัญลักษณ์ของครอบครัวไปแล้ว ..
พอวินเซนส์เห็นป๊ะป๊าหม่าม้ายิ้ม เซนส์ก็กอดป๊ะป๊าหม่าม้าแล้วพูดว่า "ป๊ะป๊าหม่าม้าครับ เซนส์รักป๊ะป๊าหม่าม้านะ เพราะเราเป็นครอบครัวเดียวกัน เราต้องไม่ทิ้งกัน เราต้องอยู่ด้วยกัน เพราะคนไทยน่ะต้องรักกัน ต้องไม่ทิ้งกัน" ประโยคหลังถึงจะไม่ค่อยเกี่ยวแต่ก็ซึ้งนะ 555++^^
น่ารักใช่ม่ะล้าเด็กคนนี้น่ะ ไม่รักไหวหรอ
ป๊ะป๊าหม่าม้าก็รักเซนส์มากนะครับ ^_^

อีกหนึ่งความประทับใจ

อีกหนึ่งความประทับใจดีๆของครอบครัวเรา

ความสำคัญไม่ได้อยู่ที่เราได้ไปเป็นส่วนหนึ่งของรายการ แต่เป็นที่เรื่องราวของครอบครัวเรา เป็นการถ่ายทอด love story ของพวกเรา นั่งเล่าไปก็เหมือนได้ย้อนกลับไปคิดถึงเรื่องราวในอดีต ทั้งเรื่องเศร้า เรื่องทุกข์ เรื่องสุข เรื่องสนุกสนาน เรื่องราวที่มีทั้งรอยยิ้ม ทั้งน้ำตา ทั้งเสียงหัวเราะ และที่สำคัญที่สุดของขวัญที่ล้ำค่าที่สุดของเรา วินเซนส์ .. น้อยคนที่จะรู้ว่า คำว่าวินเซนส์มาจากอะไร ทำไมชื่อลูกเรากระเดียดไปทางฝรั่งจ๋าขนาดนั้น เปล่าหรอกนะ ชื่อของลูกเราไม่ได้มากจาก วินเซนต์ แวนโก๊ะ หรือ เจ้าชายวินเซนท์หรอก แต่เพราะคนเป็นแม่อย่างเนย รับรู้ว่าตัวเองมีลูกตั้งแต่ยังท้องได้ไม่ถึงเดือนด้วยซ้ำ แถมยังรู้ด้วยว่าตัวเองมีลูกชาย แอบเรียกลูกตัวเองว่า เซนส์(sense) มาตั้งแต่นั้น มันเป็นเซนส์ของคนเป็นแม่ มันเป็นความรู้สึกที่สื่อถึงกัน วันที่คลอด วันที่เห็นหน้าลูกครั้งแรก เรารู้สึกว่าเราชนะ มันวินวิน WIN ที่แปลว่าชนะ เราชนะทุกอย่าง มันเป็นความรู้สึกแห่งชัยชนะจริงๆ และนี่คือที่มาของ (WINSENSE วินเซนส์) วินเซนส์ที่เขียนไม่เหมือนใคร แต่เป็นวินเซนส์ของแม่ เป็นวินเซนส์ของเรา ^_^
นอกจากที่มาของชื่อ วินเซนส์แล้ว ยังมีเรื่องราวมากมายที่เราถ่ายทอดผ่านรายการ กว่าจะมีวันนี้ ครอบครัวเราผ่านอุปสรรคมากมาย แต่วันนี้ก็เป็นวันที่เรารักกันมากที่สุด ครอบครัวของเราที่สมบูรณ์แบบที่สุดในแบบของเรา แอบกระซิบบอก ป๊าซาบอกรักแม่เนยกลางรายการด้วยนะ >//<

ยังไงรอติดตามรายการ Mother&Care ONAIR ออกอากาศ วันอาทิตย์ 10.00-11.00 น. Mango tv ช่วง Story Family นะคะ

และขอขอบคุณ Mother&Care ONAIR ขอบคุณทีมงานทุกคน ขอบคุณพี่เก๋ที่น่ารักเสมอ ขอบคุณนะคะที่ให้โอกาสครอบครัวของเราได้ไปถ่ายทอดเรื่องราว และสร้างความประทับใจที่ดีอีกหนึ่งครั้งให้ครอบครัวเรา ^_^

อรุณสวัสดิ์คร๊าบ

อรุณสวัสดิ์คร๊าบ วันนี้บ้านนี้ตื่นกันแต่เช้าเลย อากาศสดใส >_<
เพราะวันนี้วินเซนส์ต้องไปทำงานๆ อย่าลืมเป็นกำลังใจให้วินเซนส์กันด้วยนะครับ

Guess who ??? ^_^

เด็กคนนั้น ???

เด็กคนนั้น ???

เมื่อคืนก่อนนอนคุณยายเล่าให้ฟังเกี่ยวกับบทสนทนาของยายหลาน

"คุณยาย ถ้าเด็กคนนั้นมา คุณยายจะรักเด็กคนนั้นมากกว่าเซนส์มั๊ย" คุณยายบอกหน้าเศร้ามว๊ากกกกก โธ่ ลูกแม่
"เด็กคนไหนล่ะลูก คุณยายมีหลานอยู่คนเดียวจะให้ยายไปรักเด็กคนไหนอีกล่ะลูก" คุณยายงง ??!!??
"ก็เด็กคนนั้นไง คนที่อยู่ในท้องของหม่าม้าไง คนที่จะมาเป็นน้องของหนู" นี่ฉันท้องอยู่หรอ ได้ข่าวว่ายังนะ -_-
เลยถามไปว่าแล้วคุณยายตอบเค้ากลับไปว่าอะไร
"ถ้าเป็นเด็กที่เกิดจากท้องหม่าม้า คุณยายก็จะรักเพราะเป็นหลานของคุณยายเหมือนกัน แต่ยายก็รักเซนส์ของยายเหมือนเดิม"
"ไม่จริงหรอก ถ้ามีเด็กคนนั้น ทุกคนก็จะไปรักเด็กคนนั้นหมด"
"ทำไมเซนส์ถึงคิดแบบนั้นล่ะลูก ใครบอกมา" เปล่านะคุณยาย หนูไม่เคยบอกลูกนะว่าจะไม่รักลูกอ่ะ ((ออกตัวแรง))
"ก็เพราะเซนส์เองก็ต้องรักเด็กคนนั้นด้วยไง" -_-^^

เอิบ บ .. เซนส์ท่าทางจะสับสนอะไรอยู่ลึกๆรึเปล่าลูก

หม่าม้าเคยบอกเซนส์ว่า ถ้าเรามีน้อง เซนส์ต้องรักน้องนะ ต้องปกป้องน้อง ต้องดูแลน้อง ก็แค่พูดแบบเตรียมการไว้ เผื่อซักวันจะมีน้องก็แค่นั้น แต่กลับกลายเป็นว่าทุกคน(รวมทั้งเซนส์)ต้องไปรักน้องกันหมด และจะไม่มีใครรักเซนส์ ฉันสอนอะไรผิดไปมั๊ยเนี่ย
สรุปว่าเมื่อคืนต้องนอนกอดกันทั้งคืน บอกรักกันทั้งคืน ต้องอธิบายกันยกใหญ่ ว่าทุกคนรักเซนส์เหมือนเดิม และยังมีน้องรักเซนส์เพิ่มอีกคนด้วย ความรักของป๊าม้าไม่มีทางลดลงหรือหมดไป มันมีแต่จะเพิ่มขึ้นทุกๆวัน ต่อให้มีน้องมาเพิ่ม ความรักของป๊าม้าก็จะยิ่งเพิ่มมากขึ้น ไม่มีทางหมดไป เฮ้อ กว่าจะเข้าใจกันได้
นี่ขนาดยังไม่มีนะเนี่ย มองเห็นปัญหาอยู่ริบๆแล้ว ถ้ามีจริงๆจะแย่มั๊ยเนี่ย นี่แร่ะน๊า ลูกคนเดียวที่เคยได้รับความรักแบบเต็มๆ ^_^

ใคร

ใครพอจะมีเทคนิคการถ่ายรูปตอนกลางคืนหรือในที่ที่มีแสงน้อยพอจะแนะนำแม่เนยกับป๊าซาได้บ้างมั๊ยคร่า เพราะถ่ายรูปกลางคืนทีไร มันเบลอสุดใจขาดดิ้นทู๊กทีเลย ทำให้พลาดโอกาสที่จะได้รูปดีๆตลอดๆ เศร้าใจ T_T
ใครมีเทคนิคดีๆรบกวนแวะมาแนะนำกันบ้างนะคะ ^_^
ขอบพระคุณอย่างสูงคร๊าาาาาา ^/\^

เด็กน้อยตลก

เด็กน้อยตลก

ไม่รู้จะฮาดีหรือจะชมว่าเป็นเด็กมีระเบียบดีนะเนี่ย
ปกติที่วินเซนส์ทำเป็นประจำ คือเอาของเล่นใส่ถุงก๊อบแก๊บ แยกเป็นสัดส่วน ไม่ให้ของเล่นแต่ละอย่างรวมกัน เพราะถ้าเอาทุกอย่างรวมกันในกล่องของเล่น เซนส์เคยบอกว่าเซนส์หาอะไรเจอ จะเล่นอะไรก็หาไม่เจอซักอย่าง ต้องรื้อนาน ((มันเยอะจัดไง)) ป๊ะป๊าเลยสอนให้แยกใส่ถุง แยกประเภทไปเลย อะไรเซนส์จะเอาไว้กับอะไร อันไหนที่ต้องเล่นด้วยกัน แยกเป็นหมวดหมู่ไป ((ดูเป็นระเบียบมากพ่อลูกคู่นี้ -_-))
และวันนี้ป๊ะป๊าซื้อโมเดลไซส์จิ๋วมาให้เพิ่มห้าหกตัว วินเซนส์ก็วิ่งไปหาถุงโมเดลไซส์จิ๋วมา แล้วก็ค้นๆๆๆหาๆๆๆอยู่นานว่าขบวนการนี้ มีกี่ตัวๆ มีสีอะไรขาดสีอะไร วุ่นวายอยู่กะโมเดลจิ๋วในถุงนั้นอยู่นาน อยู่ดีๆก็วิ่งไปหาอะไรยุกยิกๆในครัว แล้วก็กลับมาพร้อมถุงใส่อาหารของคุณยาย แล้วก็เอามาแยกใส่ถุงแบ่งเป็นขบวนการ เป็นพวกเป็นหมู่กันไป
เฮ้อ เห็นมั๊ยล่ะ ไม่รู้จะฮาดีหรือจะชมในความมีระเบียบดี มีไอเดียดีหรืออะไรไม่ทราบได้ แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้ของเล่นเซนส์ก็จะกลายเป็นถุงซ้อนถุง ใส่ถุงร้อนซ้อนถุงก๊อบแก๊บ เอาเข้าไป แค่เก็บของเล่นก็ยังวุ่นวายได้อีกวินเซนส์เอ่ย >,<

5 5 55

5 5 55 . . มาหัวเราะรับกระแส วันที่ 5 เดือน 5 ปี 55 กันกับเซนส์น๊า ~
ขอให้เป็นวันที่สดใส มีเสียงหัวเราะกันทั้งวันเลยนะครับ ^_^
ปล. วินเซนส์หัวเราะได้ลืมโลกเลยจริงๆ

ความสุขในอ่าง

ความสุขในอ่าง อ่างอาบน้ำน้อยๆของหนู

อ่างอาบน้ำน้อยๆที่หนูใช้มาตั้งแต่แรกเกิด จนผ่านไปจะ 5 ปีแล้ว จากที่อ่างเคยใหญ่มาก ปล่อยละจมแน่ๆ แต่ด้วยระยะเวลาที่ล่วงเลยผ่านพ้น อ่างที่เคยใหญ่มันก็เริ่มหด หดเล็กลงเล็กลง จนปัจจุบันหนูน้อยก็ล้นอ่างซะแล้ว แต่หนูน้อยก็ยังรักอ่างน้อยเสมอ ขอให้ได้ลงอ่างเถอะ หนูจะมีความสุขมากที่สุดในสิบแปดโลก ^_^ เฮ้อ !!~ ช่างโตเร็วโตวันโตคืนอะไรแบบนี้น๊า หนูน้อยของแม่

ความสุขง่ายๆ

ความสุขง่ายๆของครอบครัวเรา

บนพื้นที่ที่นอนเล็กๆของเรา 3 คน ป๊ะป๊านั่งแต่งเพลงดีดกีต้าร์ วินเซนส์นอนฟังเพลงที่ป๊ะป๊าแต่ง ร้องเพลงฮัมเพลงไปเรื่อยตามประสา หม่าม้านอนมองอยู่ใกล้ๆพร้อมนิยายคู่ใจในมือ ไม่ต้องพูดอะไรกัน แค่มองตากันเบาๆก็มีความสุขเกินบรรยาย 555++ ไม่รู้สิ สำหรับครอบครัวเล็กๆของเรา แค่นี้มันก็มีความสุขมากมายและเติมเต็มให้กันและกันได้แบบล้นๆแล้ว ^_^

ความคิดถึง

ความคิดถึง

วันนี้ป๊ะป๊าหม่าม้าแอบไปหวีตวี๊ดวิ้วววววหวานแหว๋วกินติมกันสองคน
แต่เชื่อมั๊ยล่ะ บรรยากาศเงียบเหงามากมาย รสชาติติมไม่หร่อยเลย
กินไปก็บ่นกันไป บ่นกันไปก็เศร้ากันไป บ่นคิดถึงหมาน้อยวอซอของเรานี่เองแร่ะ
นี่ถ้าอยู่ด้วย ก็คงเจ้ากี้เจ้าการสั่งอันนู้นให้ป๊ะป๊า สั่งอันนี้ให้หม่าม้าเป็นแน่
คิดถึงลูกกันไปก็หัวเราะกันไป คิดถึงความมอมแมมตอนกินไอติมทุกๆครั้งของลูก ครั้งไหนไม่เลอะเนี่ย ไม่ใช่ลูกเราแน่ๆ
เออนะ พอได้นึกถึงเรื่องราวของลูกกันขึ้นมา รอยยิ้มเสียงหัวเราะก็มาทันที

เฮ้อ เมื่อไหร่กันน๊า ที่เด็กชายตัวน้อยๆคนนี้มีอิทธิพลกับเราได้มากมายขนาดนี้
ต่อจากนี้ไปป๊าม้าคงกินอะไรไม่อร่อยแน่ๆถ้าไม่มีลูกอยู่ข้างๆด้วย


คิดถึงวินเซนส์จังเลยน๊า ~ ป๊ะป๊าหม่าม้ารักลูกที่สุดเลยนะครับ ^_^

ขำขำยามวินเซนส์ไม่อยู่

ขำขำยามวินเซนส์ไม่อยู่ของป๊ะป๊าหม่าม้า >_<

เหตุเกิดเมื่อจอคอมที่บ้านเสีย สามีคนเก่งก็ลงมือ งัด แงะ แกะ รื้อ
เพื่อจะซ่อม(เอง) เวลาผ่านไปครึ่งวัน ในที่สุดก็เสร็จ หลังจากรื้อ เชื่อม งัด ซ่อม อยู่แบบนั้น นู้นนี้นั่น เยอะมาก ((อร๊ายย สามีฉันเก่งเน๊าะ ซ่อมคอมเป็นด้วย)) ปลื้มดิ~

"หนูเนย พี่จะเสียบปลั๊กแล้วนะ"
"ก็เสียบไปซิคะ จะบอกทำไมล่ะ" แค่จะเสียบปลั๊กจะบอกเพื่อ?? ตอนรื้อไม่เห็นจะบอก ไม่เห็นจะถามความคิดเห็นกัน
"ก็พี่จะเสียบปลั๊กแล้ว"
"เอ้า ก็เสียบไปซิ ก็รอดูอยู่เนี่ย ว่าจะซ่อมได้มั๊ย เสียบไปซิ"
"ก็จะเสียบแล้ว ถอยไปซิ"
"อ่ะ จะให้ถอยไปไหนล่ะ จะทำอะไรก็ทำไปซิ" เออนะ คนนั่งอยู่ดีๆจะให้ถอยไปไหนล่ะ อีตานี่
"พี่แค่เป็นห่วง กลัวว่าเดี๋ยวระเบิดขึ้นมาแล้วน้องเนยจะหนีไม่ทัน"

o_O^^ @@_@@

ได้ยินใช่มั๊ย เสียบปลั๊กแล้วจะระเบิด โอ้ววววว แม่เจ้า

"เอิบ บ พี่คะ หนูว่าถ้ามันเสี่ยงขนาดนั้นส่งศูนย์ดีกว่าม่ะ แฮะแฮะ"

ขณะที่พูดประโยคนี้ ถอยห่างจากที่เดิมมาแล้วค่ะ เด้งมาให้ไว
อืมมม ไม่กลัวหรอก ก็แค่ระเบิดอ่ะ ^_^!!!!!!

หนูอยากเป็นทหาร

หนูอยากเป็นทหารเพราะหนูเป็นหลานทหาร

วันนี้ตั้งแต่ตื่นเช้ามา ไม่ว่าหม่าม้าป๊ะป๊าพูดอะไร วินเซนส์ก็จะครับผมแล้วยกมือตะเบ๊ะรับทราบคำสั่งตลอดเวลา ในใจก็คิดว่าวันนี้มานกวนนนน >,<
"เซนส์เป็นไรอ่ะลูก ตะเบ๊ะทำไมเยอะแยะเนี่ย"
ชิ้ง ง ง ( ._.) หันมายิ้มหวาน "ก็เซนส์อยากเป็นทหารนี่ครับหม่าม้า"
"อ้าว ไหนว่าโตขึ้นอยากเป็นนายแบบไง เปลี่ยนใจแล้วหรอลูก"
ถามเมื่อไหร่ว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไร จะตอบเหมือนกันทุกทีว่าอยากเป็นนายแบบ วันนี้คุณชายท่านเปลี่ยนใจแล้ว อืมมมม
"ก็เซนส์เป็นหลานทหารอ่ะ เซนส์จะเป็นทหาร"
พูดจบก็ตะเบ๊ะยืนยันคำพูดอีกหนึ่งรอบ อ่านะ !!~ คุณตาเตรียมเฮเลยนั่น
ในที่สุดที่เป่าหูหลานมาตลอด วันนี้หลานได้ซึมซับเข้าไปในสมองน้อยๆแล้ว ^_^

ปิดเทอม

วันแรกของการปิดเทอมใหญ่ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว T_T
วินเซนส์ดีใจมากออกหน้าออกตาเป็นที่สุด (ค่อนข้างชัดเจนว่าเป็นเด็กรักเรียน)
ปลุกหม่าม้า ป๊ะป๊าแต่เช้า ปลุกมาเพื่อบอกว่า
"วันนี้เซนส์ปิดเทอมแล้วนะ ไม่ต้องไปโรงเรียนแล้ว ป๊ะป๊าหม่าม้าดีใจมั๊ย เซนส์อยู่ด้วยป๊ะป๊าหม่าม้าจะได้ไม่เหงาไง"
จ๊ะ ไม่เหงาเลย ป๊ะป๊าหม่าม้าจะไม่เหงาแล้ว ความสงบสุขในวันธรรมดาของเราจะหมดไปเกือบ 2 เดือน ป๊ะป๊าหม่าม้าดีใจมว๊ากกกกกกกกครับลูก Y_Y++ ดีใจสุดๆ

สามสิบของขวัญ

สามสิบของขวัญ ^_^

ปกติแล้วเวลาเซนส์หกล้ม ร้องไห้ ฝันร้าย หรือตกใจอะไรก็ตาม คุณยายมักจะเรียกขวัญให้หลานด้วยวิธีชาวบ้านๆ
"ขวัญเอ๊ยขวัญมา สามสิบสองขวัญมาอยู่กับเนื้อกับตัวหลานยาย นะหลานนะ โอ๋ๆ"
แล้ววินเซนส์ของเราก็ติดมาเต็มๆ แล้วเหตุก็เกิดเมื่อหม่าม้าตกใจเสียงฟ้าร้อง เพราะวันนี้ฟ้าร้องเสียงดังมากฟ้าฝนพิโรธหนัก อิอิ และแล้ววินเซนส์ของแม่ก็วิ่ง วิ่ง วิ่งมาให้ไว มาลูบหัวหม่าม่า พร้อมกับ
"ขวัญเอ๊ยขวัญมา สามสิบของขวัญมาอยู่กับเนื้อกับตัวนะหลานนะ" o_O O_o

กร๊ากกกกกกกกกกกก โอ๊ย น้ำตาจะไหล ลูกเอ๊ยลูกแม่ จะเอาฮาไปไหนคร๊า

"นะหลานนะ"เนี่ย หม่าม้าก็เข้าใจได้อยู่นะเพราะได้มาจากคุณยาย แต่ไอ้"สามสิบของขวัญ"เนี่ย เอามาจากไหนอ่ะลูก หม่าม้าจำได้ว่า คุณยายพูดว่า สามสิบสองขวัญไม่ใช่หรอ ^_^

จ๊ะ.....เอ๋.....กันนนนนน

เจ้าหมาน้อย วอซอ

เจ้าหมาน้อย วอซอ ^.^

คืนนี้วินเซนส์ของเราอ้อนคุณยายซะเหลือเกิน จนคุณยายเล่านิทานจบไปแล้ว 3 เรื่องก็ยังไม่ยอมนอนซะที บอกคุณยายว่า "คุณยายครับ ขออีกหนึ่งเรื่องได้มั๊ย หนึ่งเรื่องจริงๆแล้วหนูจะนอน หนูสัญญา น๊าคุณยายน๊า~"

คุณยายแก้ไขปัญหาได้ดีเสมอ คือยอมหลานค่ะ
นิทานเรื่องต่อไป ชื่อเรื่องว่า เจ้าหมาน้อย วอซอ ((ป๊าม้าฟังอยู่ด้วย งงมาก มีนิทานเรื่องนี้ด้วยหรอ))

คุณยายก็เล่าๆไปว่าเจ้าหมาน้อยวอซอเนี่ย อาศัยอยู่กับพ่อแม่แล้วก็คุณยาย วอซอดื้อมาก แล้วก็ขี้อ้อนที่สุด ตอนเช้าปลุกไปโรงเรียนก็งอแงไม่ยอมตื่น ข้าวก็ไม่ค่อยกิน นมก็ไม่ค่อยกิน ไม่เชื่อฟังพ่อแม่เลย บลาๆๆๆๆ~~~
วินเซนส์ก็ฟังคุณยายเล่าไปเรื่อยๆ จนพูดขึ้นมาว่า
"คุณยายครับ แล้วหมาน้อยวอซอก็ดื้อไม่ยอมนอนด้วยใช่มั๊ยครับ"

ป๊าม้า คุณยาย ฮาแตกเลย 555555+++

เออแฮะ !!~ เจ้าหมาน้อยวอซอของเราท่าจะรู้ตัวนะ ว่าโดนคุณยายแซวเข้าให้แล้ว

แล้วในที่สุดเจ้าหมาน้อยวอซอของเราก็หลับ ขอบคุณคุณยายจริงๆ ^_^

ป๊าป่วย

ป๊าป่วยบ๊อยบ่อย ม้าป่วยบ๊อยบ่อย 

( ._.) (._. ) มองหน้ากันไปมา

ป่วยคนละโรคแต่ใจเดียวกัน "จะอยู่กับลูกได้อีกนานแค่ไหน"

ยังไม่แก่ แต่อยากมีชีวิตให้นานที่สุด ไม่ได้โลภมาก ก็แค่อยากอยู่กับลูกนานนาน ^_^

ท่ากินติม

ดูท่ากินติมเค้าเถอะ ธรรมดาที่ไหน >><<++

คงตั้งใจจะสื่อว่ามันอร่อยแค่ไหน อื้มมมมม :P

คุณตาแถวบ้าน

วันนี้มีคุณตาแถวบ้าน พอรู้เรื่องลายมืออยู่บ้าง เค้าเห็นวินเซนส์เล่นอยู่ เลยมาดูลายมือให้
"ดีๆ เป็นลายมือที่ดี เงินทองมี (เว้นระยะ) แต่น้อยกว่าผู้หญิง" o_O

ควรจะดีใจมั๊ยคะ แง้ๆ ม่าย ย ย ยนะ ช้านไม่อยากมีสะใภ้ไม่ซ้ำหน้าน๊า ฮือ T^T

ใครมีวิธีแก้ดวงเสริมเคล็ดบ้าง บอกหน่อยเถอะ เพราะแม่เนยอยากให้มีเงินทองมากกว่าผู้หญิง (-_-^^)

ลิงป่วย อีกแล้ว

ลิงป่วย (อีกแล้ว อีกแล้ว) ><

เป็นอีกครั้งแล้วที่คุณครูโทรมาให้ไปรับวินเซนส์กลับบ้านเพราะไม่สบาย
วันนี้คุณครูบอกว่าตอนกินข้าวกลางวัน วินเซนส์น้ำตาไหล คุณครูเลยเดินเข้าไปถามว่าวินเซนส์เป็นอะไรครับ ร้องไห้ทำไม เซนส์บอกว่า "ไม่เป็นอะไรหรอกครับ เซนส์แค่คิดถึงแม่ครับ" ((T^T)) คุณครูก็กอดปลอบว่าเดี๋ยวตอนเย็นคุณแม่ก็มารับกลับบ้านแล้วเดี๋ยวก็เจอแม่แล้ว เซนส์ก็(เหมือนจะ)เข้าใจ แล้วก็กินข้าวต่อ สุดท้ายก็อ้วกออกมาจนได้ คุณครูเลยพาไปนอนกลางวัน แต่ก็ไข้ขึ้นสูงเลย สุดท้ายต้องโทรมาตามให้รับกลับ

เด็กเอ่ยเด็กน้อยของแม่ ไม่ยอมบอกใครว่าไม่สบายแต่ถึงจะอย่างนั้นใจก็ยังคิดถึงแต่แม่ เพราะลูกคงรับรู้ได้เสมอว่าที่ปลอดภัยและอบอุ่นที่สุดก็คืออกแม่คนนี้

~ ป่วยขนาดลุกขึ้นนั่งไม่ไหว แต่ใจรักนะ ขอนอนเล่นก็ได้ ^_^

มด

เมื่อเห็นมดเกาะคอลูกอยู่ แม่อย่างเราจะยอมได้หรอ รีบไปหยิบออก แล้วบี้ บี้ แล้วก็บี้มันซะ ด้วยความโกรธ "มดบ้า บังอาจมากัดลูกฉันได้ยังไงเนี่ย"

"หม้าม้าครับ อย่าฆ่ามันซิ มดมันเป็นสิ่งมีชีวิตนะ มันอยากมีชีวิตอยู่ในโลกใบนี้ตลอดกาล (เวอร์มาก) ถ้าหม่าม้าฆ่ามัน มันก็ไม่ได้กลับบ้านเลยนะ ไม่ได้เจอหน้าพ่อกับแม่มันอีกต่อไป หม่าม้าใจร้ายจังเลย หม่าม้ามดดำอ่ะใจดี มดแดงอ่ะใจร้าย แล้วเซนส์รู้จักมดอีกตัวด้วยนะ มันชื่อ มดคันไฟ" @_@~

(._.)" ฆ่ามดตายตัวเดียว ฉันโดนลูกสวดยาวเลย ได้แต่ยืนฟังด้วยความสงบนิ่ง จะหลุดกร๊ากก็ไม่ได้อีก แต่มันฮาาาาาาอ่ะลูกเอ่ย จำได้ทุกสิ่งที่สั่งสอน สะสมเพื่อเอามาไว้เถียงกันโดยเฉพาะ สุดยอดของโลกสมชื่อจริงเลยสิรภพของแม่

ผมยาวแล้ว

หม่าม้า :: วินเซนส์ มาตัดผมกันดีกว่าวินเซนส์สสสส ผมยาวแล้ว
(ร่าเริงเสียงสู๊งสูง)

วินเซนส์ตอบกลับด้วยน้ำเสียงเดียวกัน :: ไม่ตัดผมหร๊อกกกก ไปตัดที่ร้านดีกว่า นะหม่าม้าน๊า า า ~

0_o

ฮือๆ T^T ตอนเด็กๆเรียกตัด ไม่เห็นจะขัดขืนเลยอ่า
โตแล้ว เลือกได้ และไม่เลือกแม่ แง้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ Y_Y เสียใจๆ ( ._.)

B's Idol New Collection

วินเซนส์กับ B's Idol New Collection ต้อนรับ Summer กับสีสันสดใส กับ Theme น่ารัก B's Idol Town ^_^

เป็นครั้งที่ 3 แล้วที่วินเซนส์ได้รับโอกาสให้ร่วมงานกับทาง B's Idol ต้องขอบคุณผู้ใหญ่ใจดีที่ให้โอกาสวินเซนส์ของเรา ขอบคุณพี่ขิง พี่นา ที่เอ็นดูวินเซนส์เสมอ ขอบคุณครับ >/\<

ติดตามข่าวสารของ B's Idol ได้ที่ลิ้งค์นี้น๊า ~
http://www.facebook.com/BabiesIdol

การถ่ายทำวันนี้ เรายกขบวนไปถ่ายกันที่ร้าน Creme Brulee เป็นร้านกาแฟน่ารักๆ วินเซนส์วิ่งชี้ร้องกินเค๊กไม่หยุดเลย แต่ซื้อให้ก็กินไม่หมดซักอัน T^T
วันนี้คุณชายของเราออกลูกกวนนิดๆ เพราะไม่สบาย งอแงไม่ยอมแต่งหน้าทำผม แต่พอชุดแรกผ่านไป คุณชายน้อยของเราก็เปลี่ยนเป็นลิงน้อยทันที ไม่รู้พลังมาจากไหน วิ่งซะทั่วร้านเลย
แต่วันนี้ี่ขิงบอกว่าวินเซนส์เก่งขึ้น ทำงานง่ายกว่าเดิม ((ขอบคุณครับพี่ขิง)) แต่ทำไมแม่เนยรู้สึกว่าวันนี้เซนส์คอลโทลไม่ได้เลย เพราะร่าเริงจัดไปนิด 555
แต่เมื่อมีคนชมลูกแม่ แม่ก็ปลื๊มปลื้ม ชื่นใจเป็นที่สุด ถึงจะลิงไปนิดแต่ป๊ะป๊า หม่าม้าก็ภูมิใจในตัวลูกลิงที่ซู๊ดดดดดดด ^_^

เดี๋ยวลงรูปเบื้องการถ่ายทำให้ชมกันนะจ๊ะ ^_^

เพื่อน

เวลารับเพื่อน บางทีก็กดรับไปหมด ไม่ได้มานั่งเช็คหรอกว่าใครเป็นใคร และที่แอดมา เป็นชาวต่างชาติก็เยอะ ก็ไม่ได้คิดอะไรนึกว่ารักใคร่เอ็นดูลูกเรา บางรายที่ดีก็ดีไป พยายามจะสื่อสารกับเราในสิ่งที่มันดีๆ แต่บางคนที่มันเลวก็เลวได้ใจเลย ล่าสุดที่โดนมา ก็เอารูปเซนส์ไปตัดต่อเป็นภาพโป๊เปลือย แล้วยังหน้าด้านส่งมาให้เราดูอีก ข้อความก็นะ ลูกฉันพึ่งจะ 4 ขวบ ไม่โรคจิตจริงคงทำไม่ได้หรอกนะเนี่ย บางคนเราไม่ได้รับเพื่อนหรอกแต่โปรไฟล์ก็เปิดสาธารณะไว้ ใครดูก็ได้ใครเม้นก็ได้ แต่ที่เจอมามันแย่ไปแล้วล่ะ ขอปิดและตั้งความเป็นส่วนตัวให้เฉพาะเพื่อนเท่านั้น และที่มาเกรียนใส่บ่อยๆตอนนี้ขอลบออกหมดค่ะ จะคนไทย ต่างชาติก็ลบแบบเท่าเทียมกัน ในเมื่อคุณไม่ดีมา เราก็จะไม่ดีไป คุณไม่ให้เกรียติเรา เราก็ไม่ไว้หน้าคุณ อยากเล่น facebook อย่างสนุก มีความสุข ไม่อยากมานั่งระแวงใครอะไรยังไง แค่อยากอวดลูก โชว์ลูก เล่าเรื่องราวน่ารักๆของลูก ไม่ได้อยากให้ใครมาบ้ากามใส่ลูก และไม่ต้อนรับพวกเกรียนทุกประเภท เบื่อมาก -_-

เกาหลีสไตล์

ป๊าดวินเซน (ชื่อใหม่55555)

อีกลุคของวินเซนส์ครับบบบบบ