ขำขำยามวินเซนส์ไม่อยู่

ขำขำยามวินเซนส์ไม่อยู่ของป๊ะป๊าหม่าม้า >_<

เหตุเกิดเมื่อจอคอมที่บ้านเสีย สามีคนเก่งก็ลงมือ งัด แงะ แกะ รื้อ
เพื่อจะซ่อม(เอง) เวลาผ่านไปครึ่งวัน ในที่สุดก็เสร็จ หลังจากรื้อ เชื่อม งัด ซ่อม อยู่แบบนั้น นู้นนี้นั่น เยอะมาก ((อร๊ายย สามีฉันเก่งเน๊าะ ซ่อมคอมเป็นด้วย)) ปลื้มดิ~

"หนูเนย พี่จะเสียบปลั๊กแล้วนะ"
"ก็เสียบไปซิคะ จะบอกทำไมล่ะ" แค่จะเสียบปลั๊กจะบอกเพื่อ?? ตอนรื้อไม่เห็นจะบอก ไม่เห็นจะถามความคิดเห็นกัน
"ก็พี่จะเสียบปลั๊กแล้ว"
"เอ้า ก็เสียบไปซิ ก็รอดูอยู่เนี่ย ว่าจะซ่อมได้มั๊ย เสียบไปซิ"
"ก็จะเสียบแล้ว ถอยไปซิ"
"อ่ะ จะให้ถอยไปไหนล่ะ จะทำอะไรก็ทำไปซิ" เออนะ คนนั่งอยู่ดีๆจะให้ถอยไปไหนล่ะ อีตานี่
"พี่แค่เป็นห่วง กลัวว่าเดี๋ยวระเบิดขึ้นมาแล้วน้องเนยจะหนีไม่ทัน"

o_O^^ @@_@@

ได้ยินใช่มั๊ย เสียบปลั๊กแล้วจะระเบิด โอ้ววววว แม่เจ้า

"เอิบ บ พี่คะ หนูว่าถ้ามันเสี่ยงขนาดนั้นส่งศูนย์ดีกว่าม่ะ แฮะแฮะ"

ขณะที่พูดประโยคนี้ ถอยห่างจากที่เดิมมาแล้วค่ะ เด้งมาให้ไว
อืมมม ไม่กลัวหรอก ก็แค่ระเบิดอ่ะ ^_^!!!!!!