เมื่อวานตะลอนท้างวันเลย ควันหลงวันพ่อ บอกรักป๊าซาวันนี้ทันมั๊ยน๊า
เมื่อวานวันพ่อ เลยสอนให้วินเซนส์รู้จักคำว่าวันพ่อ (เป็นวันตาด้วย เพราะต้องโทรไปบอกรักคุณตาด้วย 555) ปีนี้ 4 ขวบ พอจะรู้เรื่องจากปีก่อนๆ ปีก่อนได้แค่ให้ไหว้ แต่เค้าคงยังไม่เข้าใจความหมาย ปีนี้นั่งสอนกันไปอธิบายกันไป จนวินเซนส์ของเราน้ำตาล่วงแผะเลยล่ะ อ่อนไหวได้อีกน๊าเนี่ยลูกชายเรา เราสอนให้เซนส์รู้ว่าคำว่าพ่อยิ่งใหญ่แค่ไหน มีบุญคุณแค่ไหน เป็นผู้ให้ที่ยิ่งใหญ่แค่ไหน ^_^
พออธิบายกันเสร็จ วินเซนส์ก้มลงกราบเท้าป๊าซา"ป๊ะป๊าครับ ขอบคุณนะครับ หนูรักป๊ะป๊านะ T^T " (น้ำตานองหน้า) คนเป็นแม่ที่ยืนดูอยู่ ตื้นตันอย่างบอกไม่ถูก แสดงว่าเซนส์เข้าใจ เค้าก้มกราบเท้าพ่อโดยที่ไม่ต้องบอกว่าต้องทำ แต่คนที่ปลื้มใจกว่า ไม่ใช่แม่เนยน๊า ป๊าซาน้ำตาไหลนองหน้าไม่แพ้วินเซนส์เลย เค้ากระซิบบอกแม่เนยว่า เค้ารู้สึกหายเหนื่อยกับหลายปีที่ผ่านมา เค้ารู้สึกได้ว่าเ้ค้าเลี้ยงของเค้ามาได้ดีจริงๆ เค้าบอกว่าเค้ารู้สึกดีมากที่วันนี้เค้าเป็นพ่อคนและหล่อหลอมคนๆหนึ่งให้เติบโตขึ้นมาเป็นเด็กดี ป๊าซากอดเซนส์เค้าบอกขอบคุณลูกที่เกิดมา หลายๆครั้งคำนี้แม่เนยจะเป็นคนพูด แต่วันนี้ป๊าซาพูดเองเลยแฮะ หวานซะพ่อลูกบ้านนี้ หวานเวอร์กว่าวันแม่อีกอ่ะ แต่ไม่น่าแปลกใจหรอก ถ้าเซนส์จะรักป๊ะป๊ามากกว่าหม่า้ม้า เพราะความดีของป๊าซา พูดกันแปดวันจะหมดมั๊ยนั่น (อร๊าย ย ยอกันเองอ่า >_<)
ถ้าให้พูดถึงป๊าซาแทนเซนส์ คงมีแต่คำว่าขอบคุณซักสามล้านครั้ง เพราะมีแต่เรื่องดีๆที่ให้พูดคำนี้กันตลอดเวลา ป๊าซาเสียสละมากเพื่อเซนส์ ทุ่มเทมากกับการที่จะเป็นพ่อที่ดี ป๊าซาให้ทุกๆอย่างกับเซนส์อย่างสุดความสามารถที่จะทำได้ สั่งสอน หล่อหลอมทุกๆอย่างจนเป็นเซนส์ในวันนี้ ป๊าซาเริ่มต้นใหม่ทั้งหมดในทุกเรื่องเพื่อจะก้าวเดินไปพร้อมๆกับเซนส์ทีละก้าว เพียงเพราะป๊าซาแค่อยากจะเป็นพ่อที่เข้าใจลูกในทุกๆอณู
คือจริงๆแล้วมันอีกเยอะมากๆ พูดเยอะไปจะหาว่าเนยสรรเสริญกันเอง แต่ใครที่รู้จักป๊าซาและเคยสัมผัส คงจะรับรู้สิ่งที่เนยอยากจะบอกนี้ได้ เนยกับลูกขอบคุณจริงๆขอบคุณที่ดีและรักเนยกับลูกเสมอ ขอบคุณนะคะป๊าซา พวกเรารักป๊าซาที่ซู๊ด ^_^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น